Međunarodni pozorišni festival Joakimfest održava se po 18. put u kragujevačkom Knjaževsko-srpskom teatru od 10. do 17. oktobra. Na 18. Joakimfestu publici u Kragujevcu po izboru selektora Miroslava Radonjića predstaviće se pozorišta iz BiH, RS, Hrvatske i Srbije.
Moto ovogodišnjeg Joakimfesta je „Iluzije u ogledalu stvarnosti”.
Selektor Radonjić naglasio je da je kao i prethodnih godina pokušao da na festival pozove umetnički relevantne predstave iz regiona ali koje nisu hermetične već ostvaruju komunikaciju sa publikom.
– To nisu predstave koje zahtevaju mnogo predznanja ili ko una koliko intelektualnog angažmana da bi se pratile, nego su u pitanju predstave koje ostvaruju komunikaciju sa publikom ali ne podilaze ukusu publike. Važno je da festival ima i takvu misiju, smatra selektor Miroslav Radonjić, kojem je i ove godine bilo zadovoljstvo da selektuje predstave za ovaj značajan festival, pogotovo što ove godina ova manifestacija „slavi svoje punoletstvo”.
Po njegovim rečima punoletstvo ovog značajnog međunarodnog festivala obeležiće predstave koje problematizuju surovost, kontroverze, urušavanje opšteg sistema vrednosti, odsustvo elementarne ljudskosti i empatije u savremenom svetu.
– Iako je reč o neveselim, upozoravajućim temama, način njihovog kreativnog i umetničkog tretmana u selektovanim ostvarenjima, nudi mogućnost gledaocima da se i kroz optiku duhovitog, ironičnog, na momente i sarkastičnog otklona, suoče sa mnogobrojnim društvenim, ideološkim, istorijskim, sociološkim, porodičnim i intimnim pojavama u izuzetno turbulentnoj i, u mnogo čemu, traumatičnoj epohi, istakao je on.
Takođe, po Radonjiću, najuzbudljivije pozorište svoje ishodište pronalazi u univerzalnim kategorijama, mitovima, legendama, pričama, događajima i sudbinama neraskidivo povezanim sa današnjicom, dokazujući da su čovekova priroda i postojanje konstante koje stvaraju neophodne preduslove za razumevanje života u svim njegovim pojavnim oblicima.
– Pri tome su snovi, mašta i iluzija o „najboljem od svih mogućih svetova” najčešće u tragično-komičnom raskoraku sa realnom slikom stvarnosti, napominje Radonjić.
Za ovogodišnji, 18. Joakimfest on je odabrao šest predstava:
San o zavičaju
Ivan Velisavljević, režija: Milan Nešković, Narodno pozorište Niš
Po drami „Svrati, reče čovek”, sa podnaslovom „San o zavičaju”, Milan Nešković je sa autorskom ekipom i ansamblom niškog pozorišta scenski uobličio efektnu priču o povratku malog čoveka-marginalca sa velikim snovima iz dalekog sveta u okrilje provincije, čija nostalgično-melanholična atmosfera biva naglašena setnim tonovima neostvarenih ambicija i promašenih života u kafanskom ambijentu začinjenom opijajućim alkoholnim isparenjima i hipnotišućom muzikom Šabana Šaulića, naveo je Radonjić u svojoj selektorskoj eksplikaciji.
Bilo jednom na Brijunima
tekst i režija: Kokan Mladenović, Kreativna produkcija „Joca Art“, Centar za kulturu Svilajnac i Bitef teatar, Beograd
Polazeći od istorijskih činjenica o susretu bračnog para Broz sa Elizabet Tejlor i Ričardom Bartonom na Brionima, početkom sedamdesetih godina dvadesetog veka, a povodom snimanja filmskog ratnog spektakla „Sutjeska“, Kokan Mladenović pravi neskriveno nostalgični omaž zemlji koje više nema, ali i kritički sagledava ideološko-političke zablude koje su, izvesno, bile jedan od razloga njenog nestanka. Istovremeno, on zajedno sa četvoro sjajnih glumaca, problematizuje pitanje identiteta i nametnutih uloga u složenom društveno-istorijsko-kulturološkom kontekstu.
Alabama
Davor Špišić, režija: Dario Harjaček, Kazalište Virovitica (Hrvatska)
Komad jednog od najznačajnijih dramskih pisaca u regionu može se definisati kao tematsko-žanrovski spoj crne komedije, porodične drame, angažovanog teksta sa primesama sociološko-psihološke studije o klasnom nasilju, u čijem središtu jeste, nažalost, surovo aktuelan motiv masovnog ubistva koje je u tržnom centru u mestašcu u Alabami počinio maloletnik. Radnja predstave odigrava se u Hrvatskoj, deset godina nakon zločina, gde majka čuvajući pepeo sina-ubice, uspostavlja sa njim duhovnu vezu i ne prepušta ga spokoju onostranog sve do trenutka konačnog oprosta.
Što na podu spavaš
po istoimenom romanu Darka Cvijetića, dramatizacija: Kokan Mladenović, Mina Petrić, Darko Cvijetić, Dubravko Mihanović i ansambl predstave, režija: Kokan Mladenović, Srpsko narodno pozorište Novi Sad, Gradsko dramsko kazalište „Gavela”, Zagreb (Hrvatska), Narodno pozorište Sarajevo i MESS, Sarajevo (Bosna i Hercegovina)
Potresna, intimna i nadasve emotivna ispovest Darka Cvijetića o najskorijem, krvavom sukobu na prostorima bivše Jugoslavije, poslužila je autorskoj ekipi da na sceni oživi moćnu, katarzičnu, opominjuću i umetnički vrednu predstavu. Kuriozitet ove regionalne koprodukcije sadržan je u tome da glavnu ulogu naratora i aktera igra Darko Cvijetić, koji je u vrlo zahtevnom zadatku i glumačkom izazovu, odoleo primamljivoj mogućnosti scenske patetike i sa nadahnutim partnerima ispričao veliku, istinsku i antiratnu pripovest.
Hasanaginica
Ljubomir Simović, režija: Dušan Tuzlančić, Gradsko pozorište „Semberija” Bijeljina i Narodno pozorište Republike Srpske, Banja Luka (Republika Srpska – Bosna i Hercegovina)
Vešto izbegavajući nepotrebne rediteljske egzibicije, Dušan Tuzlančić je uz svesrdnu pomoć odličnog glumačkog ansambla, dosledno, precizno, nadahnuto i sa više nego očiglednim poštovanjem pisca, postavio na scenu dramski tekst koji na suptilan, suveren i stilski prefinjen literarno-dramaturški način ilustruje sudbinu žene koja zbog tragičnog nesporazuma prouzrokovanog rigidnim patrijarhalnim običajima i zakonima, doživljava neumitni kraj.
Naš razred
Tadeuš Slobođanek, režija: Jasmin Novljaković, Gradsko dramsko kazalište „Gavela”, Zagreb (Hrvatska)
Sada već kultni komad Tadeuša Slobođaneka o užasnim događajima i ogromnom zločinu u Drugom svetskom ratu, koji su počinili Poljaci nad sugrađanima Jevrejima u jednom malom mestu u ovoj zemlji, upečatljivo i potresno oslikava lažnu iluziju o ljudskoj toleranciji i surovost i nehumanost u ekstremnim uslovima, kada pojedinac pokazuje svoju iskonsku prirodu i karakter. Zagrebačka predstava u svakom aspektu pozorišnog čina doseže do univerzalnih značenja i nesumnjivih umetničkih kvaliteta, završio je Radonjić svoje obrazloženje o predstavama pozvanim na keagujevački Međunarodni pozorišni festival
Osnovni kriterijum selektovanja predstava za Joakimfest, po njemu, je umetničko-estetski.
– Ovaj izbor, na relevantan način pokazuje trenutno stanje u pozorištu u našem regionu. To su predstave koje govore o vrlo aktuelnim događanjima, poput baš bolno aktuelne „Alabame” Davora Špišića koji je taj tekst o masovnom ubistvu koje je počinio maloletnik napisao pre tri godine i koja nam govori da sve ono što je ste „pozorišna iluzija” se ogleda u ovom „ogledalu stvarnosti”, zaključio je selektor Radonjić.
Po njegovom mišljenju selektovane predstave su žanrovski izrazito raznolike.
U okviru pratećeg programa 18. Joakimfesta 11. oktobra održaće se promocija knjige „Joakim Vujić – sabrane drame” koje je u izdanju Sterijinog pozorja priredila Isidora Popović i dva dana kasnije promocija monografije „Milan Gutović” autorke Tatjane Nježić.
Po predlogu selektora Miroslava Radonjića u čast nagrađenih ansambl domaćina festivala Knjaževsko-srpski teatar odrigraće predstavu „Uobraženi bolesnik” koju je u kragujevačkom pozorištu p slavnom Molijerovom tekstu režirao Đorđe Nešović.
Foto: Z.S.M.
Autor, Izvor: Zoran Mišić, Danas.rs
Izvor: Link