Naša zemlja je u Prvom svetskom ratu izgubila između 1.100.000 i 1.300.000 ljudi, odnosno oko trećine ukupnog stanovništva
Širom Srbije danas će biti obeležen državni praznik Dan primirja u Prvom svetskom ratu, kada se čitava zemlja priseća naših stradalih heroja koji su poginuli u ovom sukobu.
Dan primirja se obeležava neradno, a širom zemlje se organizuju komemorativni skupovi, polažu se venci i pale sveće na spomenicima i grobovoima vojnika poginulih u Prvom svetskom ratu.
Takođe, Srbija se na sličan način priseća i mnogih drugih savezničkih vojnika koji su poginuli i sahranjeni u našoj zemlji.
Inače, Dan primirja u Prvom svetskom ratu u Republici Srbiji se kao državni praznik obeležava od 2012. godine, dok se ranije obeležavao, od 2005. godine, na prvim časovima u svim osnovnim i srednjim školama.
Naša zemlja je u Prvom svetskom ratu izgubila između 1.100.000 i 1.300.000 ljudi, odnosno oko trećine ukupnog stanovništva.
Prema nekim podacima, čak 60 odsto muškaraca poginulo je u ovom ratu, pa se često kaže da nije bilo kuće koja nije bila zavijena u crno zbog nekog palog vojnika.
Prva žrtva bio dečak
Prva žrtva bio je šesnaestogodišnjak Dušan Đonović, činovnik Železničke direkcije i četnik u četi vojvode Jovana Babunskog.
Na dan objavje rata počeo je i napad na Beograd. Tada su Sava i Dunav bili granica, pa je naša vojska oborila stari železnički most kako Austrougari ne bi mogli da dođu kopnom. Tada su pale i prve žrtve.
Inače, simbol ovog praznika u Srbiji je cvet Natalijina ramonda, poznat i kao cvet feniks.
Ovaj cvet može da se vrati u život kada se osuši uz samo malo vode. Zbog toga se i koristi kao simbol pobede srpske vojske u Velikom ratu.
Osim ovog, u amblemu se pojavljuje i motiv trake Albanske spomenice, koja se nalazi iznad cveta. Cvet bi trebalo nositi na reveru u nedelji koja prethodi prazniku, kao i na sam dan praznika.
Obeležavanjem ovog dana Srbija se pridružila velikom broju zemalja koje, zapravo, obeležavaju primirje potpisano pre 105 godina, 11. novembra 1918. u Frankportu kod varošice Kompijenj, u regiji Pikardija u Francuskoj.
Primirje u vagonu
Tim dokumentom obustavljene su borbe u Prvom svetskom ratu između zemalja Antante i Nemačke, a Danom primirja u svetu se obeležava i završetak najrazornijeg rata koji je istorija do tada zabeležila.
Ferdinand Foš, maršal Francuske, zapovednik savezničkih snaga na Zapadnom frontu, i Matijas Ercberger, koji je predvodio nemačku delegaciju, potpisali su tada primirje u železničkom vagonu, u šumi kod Kompijenja.
Primirje je potpisano u 5.45, a stupilo je na snagu u 11 časova, 11. novembra 1918. godine.
Nemačkom pristanku na primirje, čime je rat okončan, odnosno borbe obustavljene, prethodile su kapitulacije nemačkih saveznika, Bugarske, Turske, Austrougarske. Primirje je zatim obnavljano do konačnog zaključenja mirovnog sporazuma u Versaju 28. juna 1919. godine.